Oddychaj W Trójwymiarze, A Żyć Będziesz Pełniej!

Joga bez związku z odpowiednim i prawidłowym oddychaniem byłaby tylko bardziej wysublimowanym zestawem ćwiczeń.
Jak twierdzą jogini, prawidłowy oddech jest nicią łączącą umysł i ciało. Bez oddechu nie ma życia. Bez prawidłowego oddechu nigdy nie zaznamy pełnowymiarowej jogi . Mój nauczyciel powtarza jak mantrę „oddychajcie w 3D”. To porównanie dla nas- ludzi Zachodu – jest trafne i nie pozostawia złudzeń. Przez płytki oddech z czasem tracimy siły życiowe i szybko się męczymy. Natomiast umiejętne napełnianie oddechem każdego wolnego miejsca w naszym ciele jest jak docieranie do najpiękniejszych zakątków Ziemi i rozkoszowanie się ich widokiem w pełni.

Pranajama, jeden z ośmiu członów asztangajogi, jest praktyką, która ma na celu uwolnienie przepływu oddechu. Słowo prana oznacza „bezustanny ruch siły życiowej” a jama- „ujarzmiać bądź ujmować” tę siłę. Proces oddychania na co dzień jest zazwyczaj nieświadomy. I dobrze. W innym wypadku musielibyśmy czuwać dzień i noc by o nim nie zapomnieć. Jednak kiedy nieświadomie wstrzymujemy bądź ograniczamy oddech, warto proces oddychania uczynić świadomym. W praktyce jogi robimy to, by obudzić w sobie czujność i aby kolejne wykonywane asany pozwalały ciału na rozluźnienie, bez tworzenia zbędnych napięć w ciele.
Być może zastanawiacie się jak ujarzmić oddech, który odbywa się w nas w sposób niekontrolowany?
Najprostszą metodą na sam początek jest po prostu obserwacja. Spróbujcie przez tydzień notować jak często przyłapujecie się na wstrzymywaniu oddechu. W jakich sytuacjach jest on nierówny i czym może być to spowodowane? Być może wpływ na taki stan rzeczy ma stres w pracy? A może jest to spowodowane zamartwianiem się o swoją figurę i wciąganiem brzucha, przez co oddech zacieśnia się wysoko w klatce piersiowej?
Takie proste ćwiczenie może się okazać bezcenna pomocą w powrocie do strumienia witalności. Następnym zadaniem jest pozwolić, by przepływy i odpływy oddechu przechodziły w nas swobodnie. Proces takiego oddychania można świetnie wyćwiczyć uspokajając oddech w trakcie praktyki asan. Na macie konfrontujemy się z fizycznymi blokadami w ciele, z dyskomfortem napiętych mięśni. Uczymy się dosięgać tych napięć oddechem, „rozpuszczać” je w oddechu i pokonywać trud asan przez skupienie swojej uwagi na wdechach i wydechach.
To, czego nauczymy się na macie, możemy przenieść do naszych codziennych zajęć. Kiedy wpadniemy we wściekłość, zatrzymajmy się i uspokójmy oddech. W takich sytuacjach oddech staje się naszym towarzyszem i przypomina nam kim naprawdę jesteśmy.